గాలంపుఁ జిక్కులు గదియించునట్టి తాళముల్ వీడియుఁ దనుదానె పడిన

అన్నమాచార్య చరిత్రము

వైఖానసార్చకు లన్నమయ మహిమ గుర్తించుట

గాలంపుఁ జిక్కులు గదియించునట్టి
తాళముల్ వీడియుఁ దనుదానె పడిన

అలతలుపులు ఫెళ్ ఫెళన(ని) తెఱచుటయు,-
నలరుచు నర్చకుం డరుదెంచి చూచి

భళిభళి! యనుచు నబ్బాలకు మెచ్చి
యల దేవుమహిమకు నాశ్చర్యమొంది

గురుభక్తి నతనిఁ దోడ్కొనిపోయి చెంత
గరుడ సేనేశులఁ గపిరాజముఖుల

జనకజా సౌమిత్రి సహితు రాఘవునిఁ
గను పించుకొని నమస్కారముల్ చేసి

ముందరనే జగన్మోహాకారుఁ
బొందిన పసిఁడిసొమ్ముల నిమ్ముగొనుచు

కారు మెఱుంగు తీఁగలు చుట్టు నిలుపు-
ధారాధరంబు చందముఁ జూపువాని

పంచాస్త్రకోటిసంపదఁ జక్రసహిత-
పంచబేరాకృతి బాగైనవాని

శ్రీ వేంకటేశు నాశ్రితకల్పంబు
సేవించి, వినతుఁడై చేతులు మొగిచి

బహులాంగరంగవైభవములతోడ
మహితచందన పుష్పమాల్యవైఖరుల

ధూపనీరాజనాదులతోడ వైది-
కోపచారముల నా యుర్వీధరునకు

మురవైరిరెండవమూర్తియో యనఁగఁ
గరమొప్పుచున్న వైఖానసోత్తముఁడు

నంబి చెంగటఁ బూజనము సేయుతఱిని
పంబినభక్తి నబ్బాలుండు మఱియు

వెంకటప్పకు విన్నవించిన తొంటి-
వేంకటశతకంబు విన్నవించుటయు,

పెట్టిన ముత్యాల పే రా యశోద-
పట్టి పాదములపైఁ బడఁ బ్రసాదించె;-

నది చూచి యర్చకుం డరుదెంచి వచ్చి
ముదమున శఠకోపమును బ్రసాదించి,

యీయన్న బాలుఁడే యెన్నఁ గోనేటి-
రాయని దివ్యవరప్రసాదుండు


కాకున్న నీ నవ్యకావ్యంబు సేయఁ
జేకూరుటెట్టు చర్చింపంగ ననుచు-

నందఱు విన బాలు నాదరింపుచును
జందన తీర్థప్రసాదంబు లొసఁగఁ

జేకొని బాలుండు శిరసావహించి
దాకొని కోనేటిదరి భుజియించి

యాదివరాహు గేహమున సుఖించి
ద్వాదశినాఁడు నా ధవళాక్షుఁ గొలిచి

దేవుని యా పెద్దతిరువీథివెంటఁ
గోవెల వలచుట్టుకొని యేఁగి యేఁగి

సారెసారెకు రాగసంగతి గదుర
నారాయణస్మరణంబు సేయుచును-

నకలంకమై చల్లనై చూడఁదగిన-
యొక పంచతిన్నె పై నుండె నుండుటయు,