వైదేహుసభలోన వానకురిసి వెలసినట్లయ్యె లేయెండ విరిసినట్లు

పరశురాముని గర్వభంగము
మధ్యాక్కర.
గాధిసంతతికిని నీవుగాని దగ్గఱ చుట్టమవును
సాధించి యద్దాన నిన్నుఁ జంపంగఁ జాలను నేను
వేధించి నీపాదములను విశిఖమ్ము విడువుమం చనెదొ?
సాధుభవత్త పోలోక సంతాన సంహారమనెదొ?
మ.
అనినన్ భార్గవరాముఁ డిట్లనియె దేవా ! సర్వధాత్రిన్ జిరం
తనుఁడౌ కశ్యపు చేతిలో విడిచి పాథఃవూర్వ మేనుండ నా
యన యీ ధారణియందు నన్నిలువరాదం చానవెట్టెన్ మహా
త్ముని యాజ్ఞంబడి నేనిటన్ నిశలయందున్ నిల్వ నేవేళన్. 488
గీ.
కశ్యపు ప్రతిజ్ఞ కృతమయ్యెఁ గాన స్వామి !
పాదములయందుఁ గొట్టకు వాసుదేవ !
యే మనోజవమ్మున నిట్లె యేగుదును మ
హేంద్రగిరి కందరాశ్రమ మింతలోన. 490
మధ్యాక్కర.
కేవలము తపస్సుచేత గెలిచిన కీర్తి లోకములు
నీవు ఛేదింపుము జాగు నీకుగానీ సుంత తగదు
నీవు చే విల్లంది నపుడె నీవు శార్ఙ్గివటంచు నేను
భావమం దెఱిఁగితిఁ బద్మపత్ర శోభానేత్రయుగళ! 491

మధ్యాక్కర.
వదలుము శరము మహేంద్రపర్వత ప్రత్యంతధాత్రిఁ
గదలుదు నేను మనోజ్ఞ కల్హార కమనీయనేత్ర!
వదలుము శరమన్న వదలె బాణంబు బాలరాఘవుఁడు
కదలెఁ బరశురాముఁ డంత గమనవేగ చటులమూర్తి. 493.
సీ.
అంతట విశదము లయ్యె దిక్సంతతి
విదిశలు స్వచ్ఛమై వెల్లఁబాఱె
సురలును ఋషులును స్తోత్రముల్ చేసిరి
రవివంశ మార్తాండు రామచంద్రు
భార్గవుఁ డేగిన పథమెల్ల రామనా
రాయణ తేజోమయాకృతిన్ బ్ర
దక్షిణించుచుఁ బోవు దర్శనమయ్యె స
ర్వర్షి సంఘమునకుఁ బ్రధ్నరోచి
గీ.
రధ్వములయందునను న్యూంఖరావ మొప్ప
వాయువీథులయందున వఱలి వఱలి
ప్రబలు వైదేహుసభలోన వానకురిసి
వెలసినట్లయ్యె లేయెండ విరిసినట్లు. 496
శ్రీరాముడు పరశురాముని కాళ్ళమీఁద బాణాన్ని విడువమంటావా అని అడిగితే పరశురాముడు ఆ బాణంతో తన కాళ్ళను నరకవద్దని తన తపోలోకాన్ని ధ్వంసం చేయమనీ కోరతాడు. రాముడావిధంగానే చేస్తాడు.

ధనుష్ఖండం సమాప్తం.