రఘుపులకోవ క్షీరధిచందమామకు వింటి కోసలయందు విజయ మగుత

శ్రీరామాయణ కల్పవృక్షము-ధనుష్ఖండము
సీ.
రఘుపులకోవ క్షీరధిచందమామకు
వింటి కోసలయందు విజయ మగుత
కౌసల్యబిడ్డకుఁ గన్నతండ్రికి విదే
హాధీశుసభలఁ గళ్యాణ మగుత
తాటకాప్రాణసంతాపన ద్విజిహ్వున
కఖిల మార్గమునందు నభయ మగుత
యఖలేశ్వరున కహల్యాప్రాణదాతకుఁ
ద్రిభువనంబులయందు శుభము లగుత
గీ.
గౌతమర్షి తేజము గూఁడుకట్టియున్న
యీ యహల్య ప్రాణములలో నెగయుచున్న
శ్రద్ధలును భక్తులును బరిస్పందములును
దండ్రి వెన్నాడి శుభములు తార్చుగాత. 2

సీ.
ఓ యమ్మ భూదేవి ! యీ యయ్య రఘుశిశు
బడలఁ బెట్టకు మమ్మ యడుగులందు
ఓ వాయుదేవ ! రఘూద్వహు శ్రీరాముఁ
జొక్కి పోకుండంగఁ జూడుమయ్య
ఓసి తేజోభూతమా ! సామి తేజమ్ము
బొడ్డు దీధితులను బొక్కనీకు
ఓ యగ్ని ! యీ కౌసలేయుండు పసిపాప
కడలనాల్గింటను బాచియుండు
గీ.
ఓ జలాధి దేవతలార ! రాజశిశివు
నీ రసాధిదేవత చూడుఁడీ ! సమస్త
రసపథంబులయందున రాపులేక
స్వామి మిథిలేశు సభలకు సాగుచుండె. 4

రామలక్ష్మణులు అహల్యా శాపవిమోచనానంతరము విశ్వామిత్రునితో కలసి మిథిలేశు నగరానికి ప్రయాణమై వెళ్ళుతున్నారు. అహల్యాదేవి వారికి వీడుకోలు పలుకుతున్నది.
సీ.
నా ప్రేమ యిద్ది యెన్నాళ్ళిట్టులే యుండుఁ
గదలిపోవయ్య రాఘవకులేంద్ర !
ఎన్నాళ్ళు తిలకంబు నిట్టె దీర్చుచునుందు
మునులు వేచెదరయ్య ముద్దుబిడ్డ
ఈ సాగనంపుట కెప్పు డంతుండదు
వహ్ను లెత్తిరి సుమీ బండ్లపైని
నా వ్రేలి యెఱ్ఱదనాలకుంకుమ యార
దా విదేహముల కీ వరుగవలయు
గీ.
నాయనా ! యచ్చటను శతానందుఁ డుండె
నీవు నా బిడ్డ వగుట వానికిని జెప్పు
నీవు నా తండ్రి వగుట వానికి వచింపు
నీవు నా దైవ మగుట వానికిని దెలుపు. 6

అదీ విశ్వనాథ వారి శైలి.
మ.
అల వైదేహియు శ్రీయుఁ గాఁదిరిగి పోనౌ వేళఁ గళ్యాణమూ
ర్తులు మీ జంటలు గౌతమాశ్రమముగాఁ ద్రోవం జనంజూడుఁడీ
శిలయౌ నొక్కతె వేచియుండు నిట రాజీవాక్ష ! మీకోసమై
యలరుం భక్తియె పేని చీర లవి మీకై కట్టబెట్టంగ నై.7