హరినవ్వుల్ హరిమాటలున్ హరి మనోజ్ఞాలాపముల్ లీలలున్

కంసుని పంపున అక్రూరుడు కృష్ణబలదేవులను ధనుర్యాగము నెపమున మధురకు తోడ్కొనిపోవుట.
అప్పుడు గోపికలు--
మ.
హరినవ్వుల్ హరిమాటలున్ హరి మనోజ్ఞాలాపముల్ లీలలున్
హరివేడ్కల్ హరిమన్ననల్ హరికరాబ్జాలంబ నాహ్వానముల్
హరిణీలోచన లందఱున్ దలఁ చుపాయం బెట్లొకో యంచు
నెరియన్ ముచ్చటలాడి రంత గములై యేకాంతగేహంబులన్.
వ. మఱియుం దమలో ని ట్లనిరి.
ఉ.
మేటిగృహస్థు బ్రహ్మ యని మిక్కిలి నమ్మితి మమ్మ! చూడ నే
పాటియు లేదు మాకుఁ బరిపాలకుఁ డైన సరోజనేత్రు ని
చ్చోట వసింపనీక నొకచోటికిఁబో విధియించి పిన్నబి
డ్డాటలు చేసె నీ సుఖము లక్కట ! భారతి కైనఁ జెప్పరే.

వ. అని విధిని దూఱుచు, మదనతాపాయత్త చిత్తలై
ఉ.
రమ్మని చీరినంతనె పురంబున కేగెడుఁ గాని నన్ను నీ
కొమ్మలు నమ్మినారు మరు కోలల కగ్గము సేసి పోవఁగా
ముమ్మర మైన తాపమున మ్రొగ్గుదురో యనఁ డంబుజాక్షుఁ డా
యమ్మలు గోపవృద్ధులు ప్రయాణము వల్దన రైరి చెల్లరే!
శా.
అక్రూరుం డని పేరు పెట్టుకొని నేఁ డస్మన్మనోవల్లభుం
జక్రిన్ మాకడఁ బాపికొంచు నరుగన్ జర్చించి యేతెంచి నాఁ
డక్రూరుం డఁట క్రూరుఁ డీతఁడు నిజం బక్రూరుఁ డౌనేని ని
ర్వక్రత్వంబునఁ గృష్ణుఁ బెట్టి తన త్రోవం బో విచారింపఁడే.

అక్రూరు డని పేరు పెట్టుకొని, యింత క్రూరమైన పనిని చేస్తున్నాడే! ఇత డక్రూరుడు కాడు నిజంగా ఎంత క్రూరుడోనే , నిజంగా పేరు పెట్టుకున్నట్లుగా అక్రూరుడే గనక అయితే కృష్ణుడిని మాకు విడిచిపెట్టి తన త్రోవను తాను పోవాలిగదా.
వారంతా కలసి ప్రయాణిస్తూ ఓచోట ఆగి ఓ చెఱువులో స్నానికి వెళ్ళినపుడు అక్రబరుడు కి చెఱువులో శేషుడు కనిపిస్తాడు. ఆ సందర్భంలో--
ఉ.
పోషితబాంధవుండు యదుపుంగవుఁ డా జలమందుఁ గాంచె న
ద్భాషు సహస్రమస్తక విభాసిత భూషు నహీశు భూమి భృ
ద్వేషుఁ గృపాభిలాషుఁ బ్రతివీర చమూ విజిగీశు నిత్స సం
తోషు నరోషు నిర్దళితదోషు ననేక విశేషు శేషునిన్.

అబ్బ!ఎన్ని షకారాలో!