వంచింపం బనిలేదు బ్రహ్మ కిచటన్ వత్సంబులన్ బాలురన్

బ్రహ్మదేవుడు గోవులను,గోవత్సములను,గోపాలురను మాయముచేయుట
బ్రహ్మదేవుడు గో,గోపాలురను అడవిలో మాయముచేసి కృష్ణుడు ఏమి చేస్తాడో చూద్దామని అనుకుంటాడు.అప్పుడు కృష్ణుడు--
శా.
వంచింపం బనిలేదు బ్రహ్మ కిచటన్ వత్సంబులన్ బాలురన్
వంచించెన్ గనుఁబ్రామి తన్ను మరలన్ వంచించు టాశ్చర్యమే
వంచింపన్ దన కేల తెచ్చుటకు నై వల్దంచు బ్రహ్మాండముల్
వంచింపన్ మరలింప నేర్చు హరి లీలన్ మందహాసాస్యుఁ డై.

అని తలచినవాడై తానే గోవులుగను,గోవత్సములుగను,గోపాలురుగను రూపు దాల్చి అంతా కలసి ఇళ్ళకు వెళతారు.
ఆ సందర్భంలో--
క.
ఏ తల్లుల కే బాలకు, లే తెఱఁగునఁ దిరిగి ప్రీతి యెసగింతురు ము
న్నా తల్లుల కా బాలకు,లా తెఱఁగునఁ బ్రీతి సేసి రవనీనాథా.

ఇలా కృష్ణుడు అన్ని రూపాలూ తానే ఐ ఒక సంవత్సరం పాటు నిర్వహిస్తాడు.అది చూచి బ్రహ్మదేవుడిలా అనుకుంటాడు.

క.
పుట్టితి బుద్ధి యెఱింగితిఁ, బుట్టించితి జగము సగము పోయెను ప్రాయం
బిట్టివి నూతన సృష్టులు, పుట్టుటలే దౌర యిట్టి బూమెలు భూమిన్.

అని తలచి కృష్ణుడు ప్రత్యక్షమైన తరువాత--

సీ.
శంపాలతికతోడి జలదంబు కైవడి మెఱుఁగు టొల్లి యతోడి మేనివాఁనిఁ
గమనీయ మృదులాన్నకబళ వేత్ర విషాణ వేణుచిహ్నంబుల వెలయువానిఁ
గుండావినిర్మిత కుండలంబులవాని శిఖిపంఛ వేష్టిత శిరమువానిఁ
వనపుష్ప మాలికావ్రాత కంఠమువాని నళినకోమల చరణములవానిఁ
ఆ.
గరుణ గడలుకొనిన కడకంటివాని గో
పాలబాలు భంగిఁ బరఁగువాని
నగు మొగంబువాని ననుఁ గన్నతండ్రిని
నిను భజింతు మ్రొక్కి నీరజాక్ష!

ఉ.
మాయలు గల్గువారలను మాయలఁ బెట్టెడి ప్రోడ! నిన్ను నా
మాయఁ గలంచి నీ మహిమమానముఁ జూచెద నంచు నేరమిన్
జేయఁగ బూనితిన్ గరుణ సేయుము కావుము యోగిరాజ వా
గ్గేయ!దవాగ్నిఁ దజ్జనితకీలము గెల్చి వెలుంగ నేర్చునే.

తరల.
కడుపులోపల నున్న పాపఁడు కాలఁ దన్నినఁ గిన్కతో
నడువఁ బోలునె కాఁగి తల్లికి నాథ! సన్నము దొడ్డు నై
యడఁగి కారణకార్య రూపము నైన యీ సకలంబు నీ
కడుపులోనిది గాదె పాపఁడఁ గాక నే మఱి యెవ్వఁడన్.

తరల.
క్రతుశతంబునఁ బూర్ణకుక్షివి గాని నీ విటు క్రేపులన్
సుతులు నై చనుఁబ్రాలుఁ ద్రావుచుఁ జొక్కి యాడుచుఁ గౌతుక
స్థితిఁ దరింపఁగఁ దల్లు లై విలసిల్లు గోవుల గోపికా
సతుల ధన్యత లెట్లు చెప్పఁగఁ జాలువాఁడఁ గృపానిధీ!