మా మా వలువలు ముట్టకు, మామా కొనిపోకు పోకు మన్నింపు తగన్

గోపికా వస్త్రాపహరణం
క.
మా మా వలువలు ముట్టకు, మామా కొనిపోకు పోకు మన్నింపు తగన్
మా మానమేల కొనియెదు, మా మానసహరణ మేల మానుము కృష్ణా!

మా మా అనే అక్షరాలను నాలుగు పాదాల్లోనూ ఉపయోగించిన తీరు బాగుంది.
శా.
రామల్ రాజులతోడ నీ పనికి నారంభింతురే మీ క్రియన్
మోమా టేమియు లేక దూఱెదరు మీ మోసంబు చింతింప రం
భోమధ్యంబున నుండి వెల్వడి వెసన్ బూర్ణేందుబింబాననల్
మీ మీ చీరలు వచ్చి పుచ్చుకొనుఁడీ మీ కిచ్చెదం జెచ్చెరన్.
క.
ఉల్లములు నొవ్వనాడినఁ, గల్లలు చేసినను నగినఁ గలఁచిన నైనన్
వల్లభులు సేయు కృత్యము, వల్లభలకు నెగ్గుగాదు వల్లభ మధిపా!
ఇంద్రయాగము సేయుట
ఆ.
మఖము సేయ వజ్రి మది సంతసించును
వజ్రి సంతసింప వాన గురియు
వాన గురియఁ గసవు వసుమతిఁ బెరఁగును
గసవు మేసి ధేనుగణము బ్రతుకు.
కసవు=గడ్డి
క.
ధేనువులు బ్రతికెనేనియు, మానదు ఘన మైన పాఁడి మందలఁ గలుగున్
మానుగను బాఁడి గలిగిన, మానవులును సురలుఁ దనిసి మనుదురు పుత్రా!
అని నందుడు కృష్ణునితో అంటే ఇంద్రునికి కోపము తెప్పించేలా కృష్ణుడు కొండకు,పశువులకు,బ్రాహ్మణులకు పూజ సేయుట మంచిదని ఇంద్రునికోసం యజ్ఞం చెయ్యక్కరలేదని అంటాఢు.అప్పడు వారందరి మీదా కోపించి ఇంద్రుడు పెద్ద వాన కురిపిస్తాడు.
క.
వారి బరువయ్యె మందల, వారికి నిదె పరులు లేరు వారింపంగా
వారిదపటల భయంబును, వారిరుహదళాక్ష! నేఁడు వారింపఁగదే.
వారి అనే రెండక్షరాలనీ వివిధ అర్ధాలలోఎంత ముచ్చట గొలిపేలా ప్రయోగించారో చూడండి.
అంతలో ఇంద్రుడు రాళ్ళవర్షం కురిపించ సాగాడు.అప్పుడు బాల కృష్ణుడు వారందరినీ రక్షింప దలచిన వాడై
చ.
కలఁగకుఁడీ వధూజనులు కంపము నొందకుఁడీ వ్రజేశ్వరుల్
తలఁగకుఁడీ కుమారకులు తక్కినవారలు రాలవానచే
నలయకుఁడీ పశువ్రజము నక్కడ నక్కడ నిల్వనీకుఁడీ
మెలపున మీకు నీశ్వరుఁడు మే లొసఁగుం గరుణార్ద్రచిత్తుఁడై.
గోవర్ధనోద్ధారణము
క.
కిరి యై ధర యెత్తిన హరి, కరి సరసిజముకుళ మెత్తుగతిఁ ద్రిభువన శం
కరకరుఁడై గోవర్ధన, గిరి యెత్తెం జక్క నొక్క కేలన్ లీలన్.
హరి గిరిని యెత్తాడట.యెత్తి అందరినీ ఆ కొండ క్రిందకు రమ్మన్నాడు.పైగా--
శా.
బాలుం డీఁతడు కొండ దొడ్డది మహాభారంబు సైరింపఁగా
జాలండో యని దీనిక్రింద నిలువన్ శంకింపఁగాఁ బోల దీ
శైలాంభోనిధి జంతు సంయుత ధరాచక్రంబు పైఁ బడ్డ నా
కే లల్లాడదు బంధులార! నిలుఁడీ క్రిందన్ బ్రమోదంబునన్.