నాహం కర్తాః హరిః కర్తా తత్పూజా కర్మ చాఖిలం తదాపి మత్కృతా పూజా తత్ప్రసాదేన నా అన్యథా

Mar 18, 2010

కరుణశ్రీ గారి మందార మకరందాలు - చుక్కగుర్తు పద్యాలు

 -కరుణశ్రీ గారి చుక్కగుర్తు పద్యాలు 
విశ్వప్రేమ 
సీ. 
ఏ ప్రేమ మహిమచే నీ ధారుణీచక్ర 
మిరుసు లేకుండనే తిరుగుచుండు 
ఏ ప్రేమమహిమచే నెల్ల నక్షత్రాలు 
నేల రాలక మింట నిలిచియుండు 
ఏ ప్రేమమహిమచే పృథివిపై బడకుండ 
కడలిరాయుడు కాళ్ళు ముడుచుకొనును 
ఏ ప్రేమమహిమచే నీ రేడు భువనాల 
గాలిదేవుడు సురటీలు విసరు 
గీ. 
ఆ మహాప్రేమ - శాశ్వతమైన ప్రేమ - 
అద్భుత మఖండ మవ్యక్తమైన ప్రేమ - 
నిండియున్నది బ్రహ్మాండభాండమెల్ల 
ప్రేయసీ ! సృష్టియంతయు ప్రేమ మయము ! !
 
తపోభంగము
ఉ.
అందము చిందిపోవ చెవియందలి చెందొవ జారుచుండ "పూ
లందుకొనుం " డటంచు సుమనోంజలి ముందుకు చాచి శైలరా
ణ్ణందన వంగె - చెంగున ననంగుని చాపము వంగె - వంగె బా
లేందుధరుండు కాన్కలు గ్రహింపగ ఉన్నమితోర్ధ్వకాయుడై.
 
పుష్పవిలాపము.
ఉ.
నేనొక పూలమొక్కకడ నిల్చి చివాలున కొమ్మవంచి గో
రానెడు నంతలోన విరులన్నియు జాలిగ నోళ్ళువిప్పి "మా
ప్రాణము తీతువా" యనుచు బావురుమన్నవి - క్రుంగిపోతి - నా
మానసమం దెదో తళుకుమన్నది పుష్పవిలాప కావ్యమై.
ఉ.
ఆయువు గల్గు నాల్గు గడియల్ కనిపెంచిన తీవతల్లి జా
తీయత దిద్ది తీర్తుము - తదీయ కరమ్ములలోన స్వేచ్ఛమై
నూయల లూగుచున్ మురియుచుందుము - ఆయువు దీరినంతనే
హాయిగ కన్ను మూసెదము - ఆయమ చల్లని కాలివ్రేళ్ళపై.
ఉ.
గాలిని గౌరవింతుము సుగంధము పూసి; సమాశ్రయించు భృం
గాలకు విందు సేసెదము కమ్మని తేనెలు; మిమ్ముబోంట్ల నే
త్రాలకు హాయి గూర్తుము; స్వతంత్రుల మమ్ముల స్వార్థబుద్ధితో
తాళుము త్రుంపబోవకుము ! తల్లికి బిడ్డకు వేఱు సేతువే !
ఉ.
ఊలుదారాలతో గొంతు కురి బిగించి
గుండెలోనుండి సూదులు గ్రుచ్చి కూర్చి
ముడుచుకొందురు ముచ్చటముడుల మమ్ము
అకట ! దయలేనివారు మీ యాడువారు.
 
కుంతీ కుమారి
చ.
అది రమణీయ పుష్పవన - మా వనమం దొక మేడ - మేడపై
నది యొక మాఱుమూలగది - ఆ గదితల్పులు తీసి మెల్లగా
పదునయిదేండ్ల యీడుగల బాలిక - పోలిక రాచపిల్ల - జం
కొదవెడి కాళ్ళతోడ దిగుచున్నది క్రిందికి మెట్లమీదుగన్ !
ఉ.
కన్ని యలాగె వాలకము కన్పడుచున్నది - కాదు కాదు - ఆ
చిన్ని గులాబి లేత అరచేతులలో - పసిబిడ్డ డున్నయ
ట్లున్నది - ఏమి కావలయునోగద ఆమెకు - అచ్చుగ్రుద్దిన
ట్లున్నవి - రూపురేక - లెవరో యనరా దత డామెబిడ్డయే ! 
మ.
" ముని మంత్రమ్ము నొసంగనేల ? ఇడెబో మున్ముందు మార్తాండు ర
మ్మని నే కోరగనేల ! కోరితినిబో ఆతండు రానేల ? వ
చ్చెనుబో కన్నియనంచు నెంచక ననున్ జేపట్టగానేల ? ప
ట్టెనుబో పట్టి నోసంగనేల ? అడుగంటెన్ కుంతి సౌభాగ్యముల్ ".
గీ.
"ఈ విషాదాశ్రువులతోడ నింక నెంత
కాల మీ మేను మోతు ? గంగాభవాని
కలుషహారిణి - ఈ తల్లి కడుపులోన
కలిసిపోయెద నా కన్న కడుపుతోడ."
ఉ.
నన్నతి పేర్మిమై గనెడి నా తలిదండ్రుల ప్రేమ యర్థమౌ
చున్నది; నేడు బిడ్డ నిట నొంటరిగా విడిపోవ కాళ్ళు రా
కున్నవి: యేమి సేతు; కనియున్ గనలేని యభాగ్యురాల నే
నన్ని విధాల - కన్న కడుపన్నది కాంతల కింత తీపియే ! 
ఉ.
పెట్టియలోన నొత్తిగిలబెట్టి నినున్ నడిగంగలోనికిన్
నెట్టుచునుంటి తండ్రి ! యిక నీకును నాకు ఋణంబుదీరె, మీ
దెట్టుల నున్నదో మన యదృష్టము ! ఘోరము చేసినాను నా
పుట్టుక మాసిపోను ! నినుబోలిన రత్నము నాకు దక్కునే !
 
ఊర్మిళా కుమారి
చ.
రమణుడు చెంతనుండిన నరణ్యములే యపరంజి మేడలౌ
రమణుడు లేక మేడలె యరణ్యములౌ - ఇకనేమి జానకీ
రమణికి రాణివాసమె అరణ్యనివాసము - నీవు నీ మనో
రమణుని బాసి ఘోరపుటరణ్యములో బడిపోతి విచ్చటన్. 
ఉ.
అత్తరి "పోయి వత్తును ప్రియా ! యిక నే" నను భర్తకెట్టి ప్ర
త్యుత్తర మీయలేక యెటులో తలయెత్తి యెలుంగురాని డ
గ్గుత్తికతోడ నీలి కనుగొల్కుల బాష్పకణమ్ము లాపుచున్ 
"చిత్త" మటన్న నిన్ను గన చిత్తము నీరగునమ్మ ఊర్మిళా !
ఉ.
పైటచెఱంగుతో పుడమిపై బడకుండగ నద్దుకొమ్ము నీ
కాటుక కన్నుదామరల కాలువలై ప్రవహించు వేడి క
న్నీటి కణాలు - క్రిందపడనీయకు ! ముత్తమసాధ్వి వైన నీ
బోటి వధూటి బాష్పములు భూమి భరింపగలేదు సోదరీ !
శా.
చెల్లెం డ్రిర్వురు ప్రాణ వల్లభుల సంసేవించుచున్నారు; తా
నుల్లాసమ్మునమ సీత వల్లభునితో నుండెన్ వనిన్ ! నీ వెటుల్
తల్లీ ! భర్తృ వియోగ దుఃఖమున నుల్లం బల్ల కల్లోలమై
యల్లాడన్ కడత్రోతువమ్మ : పదునా ల్గబ్దమ్ము లేకాకృతిన్. 
ఉ.
కమ్మని జవ్వన మ్మడవిగాచిన వెన్నెలజేసి, భర్తృవా
క్యమ్ముల కడ్డుచెప్పక మహత్తరమౌ పతిభక్తిలోన సీ
తమ్మను మించిపోయితివి - తావక దివ్య యశోలతా వితా
నమ్ములు ప్రాకిపోయె భువనమ్ముల; పుణ్యవతీవతంసమా !
 
అనసూయాదేవి
గర్భములేదు - కష్టపడి కన్నది లే - దిక బారసాల సం
దర్భము లే - దహో ! పురిటిస్నానముల్ నడికట్లులేవు - ఏ
స్వర్భువనాలనుండి దిగివచ్చిరి నీ ప్రణయాంక పీఠి కీ
యర్భకు ? లంతులేని జననాంతర పుణ్యతపఃఫలమ్ములై. 
 
మహాకవి పోతన
ఉ.
గంటమొ చేతిలోది ములుగఱ్ఱయొ ? నిల్కడ యింటిలోననో
పంటపొలానొ ? చేయునది పద్యమొ సేద్యమొ ? మంచమందు గూ
ర్చుంటివొ మంచెయందొ ? కవివో గడిదేరిన కర్షకుండవో ?
రెంటికి చాలియుంటివి సరే ! కలమా హలమా ప్రియం బగున్ ?
ఉ.
కాయలు గాచిపోయినవిగా యరచేతులు ! వ్రాతగంటపున్
రాయిడిచేతనా ? మొరటు నాగలిమేడి ధరించి సేద్యమున్
జేయుటచేతనా ? కవికృషీవల ! నీ వ్యవసాయదీక్ష " కా
హా " యని యంతలేసి కనులార్పక చూచిరిలే దివౌకసుల్ !
ఉ.
"నమ్ముము తల్లి నాదు వచనమ్ము ; ధనమ్మునకై బజారులో
అమ్మనుజేశ్వరాధముల కమ్మను ని " న్నని బుజ్జగించి నీ
గుమ్మములోన నేడ్చు పలుకుం జెలి కాటుకకంటి వేడి బా
ష్పమ్ములు చేతితో తుడిచివైచెడి భాగ్యము నీకె యబ్బెరా ! !
ఉ.
కమ్మని తేటతెల్గు నుడికారము లేరిచి కూర్చి చాకచ
క్యమ్ముగ కైత లల్లు మొనగాండ్రు కవీశ్వరు లెంతమంది లో
కమ్మున లేరు - నీవలె నొకండును భక్తి రసామృత ప్రవా
హమ్ముల కేతమెత్తిన మహాకవి యేడి తెలుంగు గడ్డపై ?
సీ.
భీష్ముని పైకి కుప్పించి లంఘించు గో
పాలకృష్ణుని కుండలాల కాంతి
కరిరాజు మొఱపెట్ట పరువెత్తు కఱివేల్పు
ముడివీడి మూపుపై బడిన జుట్టు
సమరమ్ము గావించు సత్య కన్నులనుండి
వెడలు ప్రేమక్రోధ వీక్షణములు
కొసరి చల్దులు మెక్కు గొల్ల పిల్లల వ్రేళ్ళ
సందు మాగాయి పచ్చడి పసందు
గీ.
ఎటుల కనుగొంటివయ్య ! నీ కెవరు చెప్పి
రయ్య ! ఏరాత్రి కలగంటివయ్య ! రంగు
కుంచెతో దిద్దితీర్చి చిత్రించినావు !
సహజపాండితి కిది నిదర్శనమటయ్య ! ! 
ఉ.
ముద్దులుగార భాగవతమున్ రచియించుచు, పంచదారలో
నద్దితివేమొ గంటము మహాకవిశేఖర ! మధ్య మధ్య అ
ట్లద్దక - వట్టిగంటమున నట్టిటు గీచిన తాటియాకులో
పద్దెములందు - ఈ మధుర భావము లెచ్చటనుండి వచ్చురా ?
ఉ.
ఖ్యాతి గడించుకొన్న కవు లందరు లేరె ! అదేమి చిత్రమో
పోతన యన్నచో కరిగిపోవు నెడంద, జోహారు సేతకై
చేతులు లేచు ; ఈ జనవశీకరణాద్భుతశక్తి చూడగా
నాతని పేరులో గలదొ ; ఆయన గంటములోన నున్నదో !
 
ఆంధ్ర విద్యార్థి
సీ.
ఒకమాటు కనుమోడ్చుచుందు బమ్మెరవారి
మందార మకరంద మధురవృష్టి
ఒకమాటు మూర్కొనుచుందు తిమ్మనగారి
పారిజాత వినూత్న పరిమళమ్ము
ఒకమాటు చవిచూచుచుందు పెద్దనగారి
ద్రాక్షాగుళుచ్ఛ సుధా సుధార
ఒకమాటు విహరించుచుందు పింగళివారి
వరకళాపూర్ణ సౌవర్ణ శిఖరి
గీ.
ఒకట కవితా కుమారితో నూగుచుందు
గగన గంగా తరంగ శృంగారడోల ;
ఆంధ్ర సాహిత్య నందనోద్యానసీమ
నర్థి విహరించు " ఆంధ్ర విద్యార్థి " నేను.
సీ.
కాళిదాస కవీంద్ర కావ్యకళావీథి
పరుగులెత్తెడి రాచబాట నాకు
భట్టబాణుని ముద్దుపట్టి కాదంబరి
కథలు చెప్పెడి చెల్మికత్తె నాకు
భవభూతి స్నేహార్ద్ర భావవైభవ గీతి
కరుణారసాభిషేకమ్ము నాకు
వాల్మీకి కవిచక్రవర్తి భావస్ఫూర్తి
ఆటలాడెడి పూలతోట నాకు
గీ.
భారతీదేవి మృదులాంక భద్రపీఠి
ముద్దులొలికెడి రతనాల గద్దె నాకు ;
తెనుగుతోటల సంస్కృత వనలతాళి
నంటుత్రొక్కెడు " ఆంధ్ర విద్యార్థి " నేను.
 
తెనుగు తల్లి
సీ.
గంటాన కవితను కదను త్రొక్కించిన
"నన్నయభట్టు" లీనాడు లేరు
కలహాన కంచుఢక్కల నుగ్గు నుగ్గు గా
వించు "శ్రీనాథు" లీవేళ లేరు
అంకాన వాణి నోదార్చి జోలలు వాడు
"పోతనామాత్యు" లీప్రొద్దు లేరు
పంతాన ప్రభువుతో పల్లకీ నెత్తించు 
కొను "పెద్దనార్యు" లీ దినము లేరు
గీ.
"వాణి నా రాణి" యంచు సవాలుకొట్టి
మాట నెగ్గించు "వీరు" లీపూట లేరు !
తిరిగి యొకమాటు వెనుకకు తిరిగిచూచి
దిద్దుకోవమ్మ ! బిడ్డల, తెనుగు తల్లి !
సీ.
కవులకు బంగారు కడియాలు తొడిగిన 
రాయలగన్న వరాల కడుపు
సీసాలతో కవితాసార మిచ్చు శ్రీ
నాథుని గన్న రత్నాల కడుపు
భద్రాద్రిలో రామభద్రు స్థాపించు గో
పన్నను గన్న పుణ్యంపు కడుపు
జగ మగంటిమి నల్దెసల్ వెలార్చిన పాప
రాయని గన్న వజ్రాల కడుపు
గీ.
పిసినిగొట్టు రాజులకును - పిలకబట్టు
కుకవులకును - పిచ్చిపిచ్చి భక్తులకు -పిఱికి
పందలకు - తావు గాకుండ ముందు ముందు 
దిద్దుకోవమ్మ ! బిడ్డల, తెనుగుతల్లి !
 
కల్యాణగీతి
శ్రీకరమ్ములు మీకు నాట్యైకలోల
శివజటాజూట గాంగేయ శీకరములు;
రంజితమ్ములు మీకు శర్వామి చరణ
కంజ మంజుల మంజీర శింజితములు ! !
 
కవితా కుమారి
జడయల్లి జడకుచ్చు లిడ "రాయప్రోలు" "త
ల్లావజ్ఝల" కిరీట లక్ష్మినింప
"పింగళి" "కాటూరి" ముంగురుల్ సవరింప
దేవులపల్లి శ్రీ తిలక ముంప
"విశ్వనాథ" వినూత్న వీథుల కిన్నెర మీట
"తుమ్మల" రాష్ట్రగాన మ్మొనర్ప
"వేదుల" "నాయని" వింజామరలు వేయ
"బసవరాజు" "కొడాలి" పదములొత్త
గీ.
"అడవి" "నండూరి" భరతనాట్యములు సలుప
"జాషువా" "ఏటుకూరి" హెచ్చరిక లిడగ
నవ్యసాహిత్య సింహాసనమున నీకు
ఆంధ్ర కవితాకుమారి "దీర్ఘాయురస్తు ! "  
 
కరుణశ్రీ జంధ్యాల పాపయ్యశాస్త్రి గారి ఉదయశ్రీ మొదటి భాగమునుండి ఏర్చి కూర్చిన 
మందార మకరందాలు.
 

ధర్మో రక్షతి రక్షితః

ధర్మాన్ని రక్షించండి. అది మిమ్మల్ని రక్షిస్తుంది.

విషయసూచిక

నాకిష్టమైనవి

ప్రస్తుత వీక్షకులు

నా ప్రపంచం

అతిథి దేవో భవః

స్వపరిచయం

 
నరసింహ - Template By Blogger Clicks